Yemmak, biyolojik kökenli olan insanlığın tüm yaşamı boyunca ihtiyaç duyacağı kaynakların kullanılabilir hale gelmesinde ve bu kaynakların kullanılarak ülke ekonomisine olan katkısında büyük rol oynuyor.
Biyokütle fosilleşmemiş tüm biyolojik malzemenin genel adıdır. Biyokütle, dünyada dördüncü en büyük enerji kaynağını oluşturması yönüyle önemli bir enerji kaynağı konumundadır. Birçok gelişmiş ülke biyoenerjiyi geleceğin temel enerji kaynağı olarak görmektedir.
Yenilenebilir enerjinin öneminin artmasından dolayı biyokütle işleme de büyüyen bir endüstridir.
Tarımsal ürün ve orman artıkları gibi biyoyakıt malzemelerinin peletleme gibi yoğunlaştırma işleminden sonra enerji değerleri yaygın olarak kullanılan yakıtlara yakındır. İki ya da daha fazla tarımsal atık, yanma özellikleri ve enerji değerleri belirlenerek uygun oranlarda karıştırılıp pelet haline getirildiğinde kaliteli bir yakıt oluşturulabilir.
Hammadde olarak ağaç, odun, yonga, talaş, kabuk, dal, yaprak ve benzeri orman artıkları, sap-saman (buğday, arpa, çavdar, yulaf gibi), sap (ayçiçeği, mısır, pamuk, kolza gibi), kabuk-kılıf (kahve, soya, pirinç, yer fıstığı, fındık, ceviz ), meyve çekirdekleri, kağıt-mukavva vb. artığı ve çöpü, endüstriyel atıklar (prina gibi), inşaat atıkları kullanılabilmekte bu ürünlerin haricinde enerji ormancılığı ve enerji tarımı (switchgrass-dallı darı, miscanthus-fil çimeni gibi) kapsamında yetiştirilen bir çok üründe kullanılmaktadır. Pelet bir tek üründen imal edilebileceği gibi birkaç ürünün (talaş, sap, saman, prina, kömür tozu gibi) karıştırılması ile de elde edilebilir.
Biyoyakıt kaynakları; modern yakıt pelet haline getirilerek hem ülke ekonomisine kazandırılabilir hem de çevre kirliliğine çözüm getirilebilir.